Aydın SES Gazetesi muhabirlerinden Özgür DEDEOLUK'un haberine göre, 26 yıl önce ordudaki görevi sırasında geçirdiği trafik kazası sonucu boynundan aşağısını kullanamaz hale gelen Engelliler Derneği Başkan Yardımcısı Şahna, yatağından kaldırılıp engelli aracına binemediği için günleri dört duvar arasında geçirmek zorunda kaldığını söylemişti. Tüm engellilerin sesi olan Şahna'yı ne bir Kaymakam, ne bir belediye başkanı ne de ilçedeki siyasi bir temsilci aradı. Özel günlerde de unutulduklarını ifade eden Şahna'yı eski görev yaptığı ordunun Karacasu'daki temsilcileri olan İlçe Jandarma Komutanlığından da arayan olmadı. Derdini ve tüm engellilerin sorunlarını olabildiğince açık ve net bir şekilde anlatmaya çalıştığını söyleyen Şahna, "Sorunumuzu çözemiyorlar diyelim en azından arayıp sizin sesinizi duyduk, elimizden birşey gelmiyor diyebilirler. Bizi bu derece yok saymalarına anlam veremiyoruz. Derneğimizin özel günlerde bile hatırlanmamasına anlam veremiyoruz. Bir yerde bir yanlışlık var ama çözemiyoruz. Diyelim ki sorunumuzu duydular çözmeye çalışıyorlar. En azından söylesinler. Biz bu sıkıntılarımızı yıllardır herkese anlatıyoruz. Ama çözüm yok. Bu kez çözüm olmadığı gibi ilgisizlik de var" ifadelerini kullandı.
Nüfusa oranla en çok engellinin yaşadığı ilçe olan Karacasu'da kendisi gibi evden çıkamayan çok sayıda engelli ve yaşlı bulunduğunu ifade eden Şahna, "Biz yatağa, eve mahkum olmak istemiyoruz. Topluma karışmak faydalı işler yapmak istiyoruz. Sesimizi duysunlar. Belediyeler ya da kaymakamlık bünyesinde oluşturulacak birimlerle bizim evden çıkmamızı sağlayacak bir sistem oluşturulmasını talep ediyoruz. Kaç seneden beri bu isteğimizi dile getiriyoruz. Ben şahsen beni yataktan arabaya taşıyacak bir görevliyi paramla bile bulamadım. Sosyal devletin bu konuya çözüm bulmasını istiyoruz" şeklinde konuştu.
İLGİSİZLİK CAN SIKIYOR
Karacasu Engelliler Derneği Başkan Yardımcısı Fahri Şahna, "Ben astsubaylıktan malulen emekli oldum. Engelli bir vatandaşım ve yatarak ölmek istemiyorum. İlgisizlikten artık yoruldum. Aktif ve topluma faydalı bir kişi olarak hayatımı sürdürmek istiyorum. Biz parayla bile insan bulup evden kendimizi çıkartamıyoruz. Biz çıkamadığımız için de engelliler sürekli mağdur oluyor. Derneğimizi açamıyoruz ve arkadaşlarımız derneğe gelip aktif bir çalışma içine giremiyorlar. Önceden eşim ilgileniyordu. O da rahatsız. İlgilenecek kimse kalmadı. Parayla da insan bulamıyoruz. Bu yüzden kamu kurumlarından bizlere destek çıkacak bizlere yardımcı olacak birimler kurulmasını istiyoruz. Bu konuyu çözecek olan Büyükşehir olabilir, belediye olabilir, Kaymakamlık olabilir, Valilik olabilir" değerlendirmesinde bulundu.
“ENGELLERİ AŞMAYA ÇALIŞIYORUZ"
Şahna, "Biz gerçekten artık unutulmaktan bıktık. 10-16 Mayıs Engelliler Günü’nde dahi bizi unuttular. Biz çıkamadığımız için biz eve hapis kaldığımız için o gün Atatürk anıtına bir çelenk bile koyamadık. Bizim tek ihtiyacımız önümüzdeki engellilerin kaldırılması. Biz hiçbir zaman engelimizden şikayetçi değiliz, önümüze çıkan engellerden şikayetçiyiz. Hayatımız boyunca engelleri aşmak için çalışıyoruz. Yollarda bile bizim için yapılan yollarda geçeceğimiz yerlere engeller koyuyorlar. Kaç kez uyarmamıza rağmen devam ediyorlar. Yatarak ölmek istemediğimizin duyulmasını istiyoruz. Bizlerin hayata daha çok karışabilmemiz için gerekli adımların atılmasını istiyoruz” dedi.
HERKESİN PROBLEMİ
Kendisi gibi pek çok insan olduğunu söyleyen Şahna, "Babası kanser olmuş bu sebeple yatağından engelli arabasına binip hayata karışmakta zorlanan pek çok insan var. Pek çoğu benden genç. Bu engelli bireylerin anneleri babaları hastalanmış, yaşlanmış bu engellileri yatağından kaldıracak, engelli arabasına oturtacak bir yardımcıları yok. Evinden dışarı çıkmak isteyip bunları yapamayan yaşlı insanlarımız var. Banyo edemeyen yaşlı insanlarımız var. Bu sorunlar dediğimiz gibi sadece biz engellilerin değil yaşlıların da bir sorunu. Karacasu nüfusa oranlar en çok engellinin olduğu bir ilçe. Bu kadar ilgisizlik hiç görmedim. Güneydoğu'da görev yaptım. Askerlik yaşamım boyunca çok zorluklar yaşadım ama şimdiki gibi zorlanmadım. O kadar askerin başında onları disipline ettik, eğittik ama şimdi bu kurumlarla zorlandım kadar zorlanmadım" dedi.
“YOK SAYIYORLAR"
Kurum ve kuruluşlar tarafından yok sayıldıklarını dile getiren Şahna, "Biz engelliler varız ve daha da aktifiz. Yeter ki bize yardımcı olunsun. Burada gördüğünüz bütün ürünleri biz görme engelliye arkadaşımla, hocalarımızın yönlendirmesi ile birlikte yaptık. Biz sadece bize el uzatılmasını ve bize yardımcı olunmasını istiyoruz. Bize yardımcı olan eşlerimizin sosyal sigortalı olmasını istiyoruz. Sigortaları ödenirse en azından emekli olabilirler. Çünkü bize bağlılar, çalışamıyorlar bize baktıkları için. Bir evdeki maaş durumuna göre bakıcı parası veriliyor. Benim görev yaptığım dönemdeki birikimim bizim geleceğimiz. Bunu bahane edip bakım parası vermiyorlar. Devletin bana verdiği maaş yeterli değil. Bakım parası alamıyoruz" ifadelerini kullandı.
YATMAK FARKLI SORUNLAR YARATIYOR
Kendilerini yataktan kaldırıp engelli arabasına oturtacak kendileri gibi engellilere yardımcı olacak kişilere ihtiyaçları olduğunu söyleyen Şahna, "Sadece ben değil benim gibi engelli çok sayıda engelli ve yaşlı var. Evinden çıkıp gün yüzü görmek isteyenler var. Kendini yaşıyormuş gibi hissetmek isteyenler var. Yatmaktan artık yanlarımızda yatak yaraları oluşmaya başladı. Pek çok kişi de yatak yarası oluştu. Sırf yatmaktan oturamamaktan. Bu sıkıntılarımızın giderilmesini toplumsal yaşama katılmamızın önündeki engellerin kaldırılmasını istiyoruz. Engelli rampası olan araç istedik o da olmadı. Bir etkinlik oluyor ya da bir engelli arkadaşımızın cenazesi oluyor gidecek bir araba yok" dedi.
"GEÇMİŞE GÖRE DAHA DA UNUTULDUK"
Karacasu Engelliler Derneği Başkanı Ekrem Önem de "Biz 3 Aralık Dünya Engelliler Günü’nde de unutulmuştuk. Sonra gazeteye demeç verince biraz hatırlandık. Ama 10-16 Mayıs engelliler haftasında yine kimsenin aklına gelmedik. Biz bu durumdan şikayetçiyiz. En azından bir aranıp sorulmak isterdik. Seçim geldi geçti. Çalışmalar esnasında bir tane milletvekili adayı bizim yanımıza uğramadı. Taleplerimiz onlara söyleyebilirdik ama derneğe gelemediğimiz için onlarla görüşmediğimiz için anlatma fırsatımız da olmadı. Ne vekil geldi ne de böyle günlerde arayıp soran var. Bu bize çok kötü hissettiriyor. Önceki yıllarda böyle zamanlarda aranıp soruluyorduk. Eski başkanımız vefat ettikten sonra tamamen unutulduk. O kendi evden çıkabiliyordu. Biz bunu yapamadığımız için biraz pasif kaldık" ifadelerini kullandı.
