Covid19 pandemi süreci birçok kurum, kuruluş ve sektörü maddi anlamda ciddi boyutta kötü etkiledi.
Peki ya Engelli sivil toplum kuruluşları bu zor süreçten nasıl çıkacak ya da çıkabilecek mi?
Bir Engelli sivil toplum örgütü yöneticisi olarak olayları gözlemlediğimde vaziyet hiçte parlak görünmüyor.
Pandemi süresince gelir getirici hiçbir faaliyet yapılamaması sonucu; ödenemeyen kiralar, birikmiş faturalar. Birde kasanız boşsa aman Allah’ım !!! Her an eşyalarınızı kapıda bulma kâbusuyla karşı karşıyasınız.
Peki, yeni normalleşme süresince ve bundan sonra ne olacak STK’ların hali?
Kendilerine yetebilecekler mi? Faaliyet ve etkinlikler ne zaman başlayacak? Başlarsa eskisi gibi olabilecek mi?
Ekonomik olarak zor günler yaşayan özel sektör ve esnafın STK’lara bağış yapacak bütçesi kaldı mı?
Zaten etkinlik yapamayan STK’lar, bir de destekleyici bulamazsa bu giderleri nasıl karşılayacak?
Zaten kısıtlı projelerle elde ettikleri üç beş kuruş gelirle hayatta kalmaya çalışan engelli STK’ları, dilenci gibi kapı kapı dolaşıp milletin duygusunu sömürerek (onların tabiriyle) son akçelerini mi alacak?
Dilenci dedim de, bu benim tabirim değil !!!
Hiç unutmuyorum;
Başkanlığını yaptığım STK’nın bir projesi için destekleyici arayışı içindeydim. İsmini vermek istemediğim bir firma ile görüşmeye gittim STK’mı temsilen. İşletmenin sahibi ile sohbet ediyoruz konu konuyu açtı birden dedi ki, aslında STK’ların bağış isteme ve destekleyici olma tekliflerine hep şu gözle baktım “MODERN ZAMAN DİLENCİLİĞİ “ dedi. O an düşündüm herkes mi böyle düşünüyor ???
Ve o diyalogdan sonra asla destekleyici, bağış vb konular için gitmeme kararı aldım özel sektöre, gururum incindi ne yalan söyleyeyim ki …
Oysa sivil toplumun doğasında gönüllülük var deniliyordu tüm kitaplarda, ya da öyle mi görmek istiyoruz bilemedim.
Gelelim esas meseleye bu süreçte görüştüğüm Engelli dernek başkanlarının çoğu kira ve fatura borçlarının biriktiğinden dert yanıyor kaynak aradıklarını fakat bulamadıklarını, ekonomik nedenlerden dolayı üyelerinden aidatlarını bile isteyemediklerini söylüyor ve Üzülerek derneklerinin faaliyetlerine son vermeyi düşündüklerini belirtiyorlar…
Sivil toplumsuz yaşanılabilir bir dünya, yaşanılabilir bir ülke ve yaşanılabilir bir Bursa düşünemiyorum.
Hele ki bu zor dönemde devlete en çok desteği vermişken STK’ların kaderine terk edilmesi bence HAKSIZLIK…
Devlet, en azından bu 4-5 aylık süreçte belli kriterlere sahip STK’ların zorunlu giderlerini ödemeyebilmeleri konusunda onlara destek olması en azından kolaylıklar sağlaması gerekiyor…
Onlar kredi ile borçlanmaya bile razılar…
Bu zorlu süreci hiçbir STK’nın kapısına kilit vurmadan beraberce el ele dayanışma içinde atlatabilmemiz dileğiyle…
Gerçekleri anlatan bir yazı olmuş kalemine saglik zorlu günleri atlatmak dileğiyle...